Latabæjar-maraþon

Nú er ég búinn að vera heima með Óðinn veikan í tvo daga. Prinsinn greyndist með streptokokkosýkingu á föstudaginn var og ákvað að skella sér á hlaupabóluna með, svona úr því að hann ætlaði að verða veikur á annað borð. Hann byrjaði að láta á sjá á sunnudaginn og strax á mánudaginn var hann orðinn alþakinn bólum greyið.

Á meðan á þessum veikindum hefur staðið hefur hann gert lítið annað en að horfa á Latabæ á DVD. Aftur og aftur og aftur og aftur og aftur og aftur og aftur og aftur og aftur og aftur og aftur. Ég er farinn að kunna allar sögurnar utanaf. Verð nú bara að hrósa honum Magga Schev fyrir þetta, algjör snilld finnst mér :)

Núna er prinsinn byrjaður að hressast og ofaní heilsuáróðurinn í Latabæ ákváðum við feðgar að tími væri kominn á súkkulaðiköku sem í þessum töðuðu orðum er í ofninum og verður senn tilbúin. Okkur finnst súkkulaðikaka ekkert vond, sérstaklega ekki mér

Hann fer svo til mömmu sinnar núna á eftir og ég skelli mér í körfuboltann í kvöld.

Núna um helgina er svo pælingin að halda áfram með þetta blessaða eldhús sem ég hef sett á smá hold síðan um Jól. Fékk bara uppí kok af rykinu og drullunni af þessu blessaða gifsi og það get ég sagt að þetta er bæði í fyrsta og síðasta skipti sem ég vinn við gifsi. Aldrei aftur skal það verða og ræð ég hverjum sem er frá því að velja það framyfir spónarplötur.